Δεν υπάρχει σήμερα κανένα άτομα που να μην γνωρίζει ότι το κάπνισμα είναι επικίνδυνο. Ακόμη και οι πιο φανατικοί καπνιστές δέχονται ότι το κάπνισμα «τους κάνει κακό» αλλά μία παράξενη δύναμη τους καθιστά ανίκανους να αντιδράσουν σε αυτό τον κίνδυνο και να αποτάξουν αυτό το κακό.
Πόσο επικίνδυνο όμως είναι το κάπνισμα; Για να αντιληφθεί κανείς τον κίνδυνο θα πρέπει να γνωρίζει ότι το κάπνισμα σήμερα σκοτώνει 100.000 άτομα το χρόνο γεγονός που σημαίνει ότι ο 1 στους 4 καπνιστές θα πεθάνει από το κάπνισμα. Πιο απλά ακόμα σημαίνει ότι: 247 άτομα πεθαίνουν κάθε μέρα 11 άτομα πεθαίνουν κάθε ώρα 1 άτομο πεθαίνει κάθε πέντε λεπτά.
Άραγε έχεις υπολογίσει εσύ φίλε καπνιστή σε ποια κατηγορία ανήκεις; στα 3 από τα 4 άτομα που Δε θα πεθάνουν από το κάπνισμα ή στο 1 που σίγουρα θα πεθάνει από το κάπνισμα. Και πάλι θα πρέπει να τονίσουμε ότι μπορεί οι 3 στους 4 καπνιστές να μην πεθαίνουν από το κάπνισμα αλλά αυτό Δε σημαίνει ότι δεν προσβάλλονται από παθήσεις οι οποίες μπορεί να μην είναι θανατηφόρες όμως σίγουρα είναι βασανιστικές αφού προκαλούν σημαντική αναπηρία.
Ο ισχυρισμός των καπνιστών «Δε βαριέσαι ας ζήσω και ένα χρόνο λιγότερο καπνίζοντας» απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Υπολογίζεται ότι ένας καπνιστής χάνει περίπου 10-15 χρόνια από τη ζωή του. Εκτός όμως από τα χρόνια που χάνονται θα πρέπει κανείς να υπολογίσει και τα χρόνια που υποφέρει ο καπνιστής από τις αρρώστιες που προκαλεί το κάπνισμα.
Έτσι αν υποθέσουμε ότι ένα άτομο επρόκειτο να ζήσει 70 χρόνια χωρίς να καπνίζει τώρα καπνίζοντας πρόκειται να ζήσει 5 χρόνια. Σημειωτέον ότι από τα 50 ή 45 του χρόνια ο καπνιστής θα αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα τα οποία θα υποβαθμίζουν προοδευτικά την ποιότητα της ζωής καθιστώντας την στο τέλος ανυπόφορη. Αν ρωτήσετε ένα άτομο με αναπνευστική ανεπάρκεια και συχνές κρίσεις δύσπνοιας μία κατάσταση που στην συντριπτική της πλειοψηφία οφείλεται στο κάπνισμα, πόσο ευχαριστημένο είναι από τη ζωή του θα σας απαντήσεις ότι προτιμάει «χίλιες φορές να πεθάνει παρά να ζει τη μαρτυρική αυτή ζωή». Το ίδιο θα απαντήσει και ένας καπνιστής με στεφανιαία ανεπάρκεια και συχνές κρίσεις στηθάγχης. Ένα σφαλερό επιχείρημα που επικαλούνται αρκετοί καπνιστές για να μην κόψουν το τσιγάρο είναι και το ότι ο παππούς τους ή ο τάδε γνωστός τους έφθασε 100 χρονών καπνίζοντας.
Η επιστράτευση αυτού του ακραίου επιχειρήματος δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού παρά μόνο στο να απαλύνει τις ενοχές που αισθάνεται ο καπνιστής μέσα στην αδυναμία του να αποτάξει το τσιγάρο, αφού σίγουρα γνωρίζει πολλαπλάσια άτομα στο περιβάλλον του που επλήγησαν από θανατηφόρες ή μη παθήσεις που σχετίζονταν με το τσιγάρο.
Κανείς δεν αρνείται το γεγονός ότι και ένας καπνιστής μπορεί να φθάσει σε βαθιά γηρατειά έστω και ασθμαίνοντας. Αλλά πόστες είναι οι πιθανότητες και πόσα είναι τα περιστατικά αυτά. Το να επικαλείσαι μία εξαίρεση ενός κανόνα για να προσπαθήσεις να εντάξεις και εσύ τον εαυτό σου σε αυτή είναι το λιγότερο άρνηση της πραγματικότητας και της λογικής.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι άπειρα τα επιχειρήματα που μπορεί να επικαλεσθεί ένας καπνιστής είτε να δικαιολογήσει στον εαυτό του την ολέθρια συνήθειά του και να απαλύνει κατά κάποιο τρόπο τις ενοχές του είτε για να αντικρούσει τις συμβουλές και τις παροτρύνσεις των πιο αγαπητών προσώπων της οικογένειάς του που ικετευτικά του ζητούν να σταματήσει το κάπνισμα με μόνη ελπίδα να τον έχουν μερικά χρόνια πιο πολλά κοντά τους.
Απόσπασμα (Ημερομηνία δημοσίευσης: 7 Απριλίου 2003 ) από άρθρο του καθηγητή Σπαντιδέα Παθολόγου Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Μυστρά 49, Άνω Γλυφάδα Τηλ. 210 96 14 582
Πηγή http://www.iatronet.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου